Op deze pagina vindt u praktische informatie en handige tips voor een reis naar China. Lees dit aandachtig door om goed voorbereid op reis te gaan. Op deze manier weet u wat de beste reistijd is, met welke valuta u kunt betalen en wordt u niet verrast door zaken zoals het klimaat en tijdsverschil. Zorg ook dat u voor vertrek in het bezit bent van het visum China.

Een vakantie naar China is voor velen niet alleen wegens de ligging van het land, maar ook vanwege zijn grootte en de cultuurverschillen een echt avontuur. Het land ontwikkelt zich in razend tempo en vormt een economische markt voor veel andere landen. Om u voor te bereiden op uw reis, is op deze pagina de belangrijkste informatie opgesomd.

Feiten en cijfers

Geografie

China bevindt zich in Oost-Azië en grenst aan veertien andere landen: Rusland, Mongolië, Noord-Korea, Vietnam, Laos, Myanmar, Bhutan, Nepal, India, Pakistan, Afghanistan, Tadzjikistan, Kirgizstan en Kazachstan. In het Oosten grenst het land bovendien aan de Gele Zee en de Oost-Chinese Zee en in het zuidoosten aan de Zuid-Chinese Zee. Het land heeft een oppervlakte van 9.597.000 km² en is daarmee het op drie na grootste land van de wereld. China heeft veel bergen en wordt door veel lange rivieren zoals de Yangtze (6.380 km) en de Huanghe rivier (5.500 km) doorkruist.

China is het land met de meeste inwoners ter wereld. De meeste mensen wonen in het Oosten van het land, waar de grote steden te vinden zijn. Veel Chinese steden hebben meer dan tien miljoen inwoners en zijn dichtbevolkt. In de grootste stad ter wereld – Chongqing – wonen maar liefst 30 miljoen mensen. De hoofdstad van China – Peking – heeft 21,5 miljoen inwoners.

Geschiedenis

De Chinese jaartelling begint in het jaar 2698 v.Chr., toen Huangdi – ook wel de Gele Keizer genoemd – 99 jaar lang geregeerd zou hebben. Huangdi maakt deel uit van de Vijf Oerkeizers, heersers waarvan het bestaan tot op heden niet bewezen is.

De Xia-dynastie (2205-1766 v.Chr.) was de eerste dynastie. Sommige geleerden beschouwen de Xia-dynastie als mythe, of op z’n minst ongefundeerd. De Xia-dynastie werd onder andere opgevolgd door de Shang-dynastie, waarvan wel harde bewijzen zijn.

Keizerrijk China
Het keizerrijk China werd in 221 v.Chr. gesticht door keizer Qin Shi Huangdi en hield lang stand onder verschillende keizers. China ontwikkelde zich snel. De Chinezen maakten eerder dan de Europeanen gebruik van een kompas en de boekdrukkunst. Door de handel met Portugal werd het Chinees porselein overal in Europa bekend. De beroemde ontdekkingsreiziger Marco Polo liet Europa in de 13e eeuw kennis maken met China. Of hij ooit echt in China geweest is, is niet helemaal duidelijk.

Huangdi en de daaropvolgende keizers bouwden in het noorden een muur van 21.000 kilometer, tegenwoordig beter bekend als de Chinese Muur. De muur diende ter bescherming tegen volkeren uit het noorden: de Hunnen, de Mongolen en de Mantsjoes. Het eerste deel van de muur, die tijdens de Qin-dynastie aangelegd werd, werd van aarde en leem gemaakt. Later, tijdens de Ming-dynastie, werd er met steen gewerkt en werden er wachttorens toegevoegd.

De naam China
Over de oorsprong van de naam van het land is geen eenduidigheid. Er wordt aangenomen dat het woord ontleend is aan het Midden-Perzisch en mogelijk terug te voeren is tot het Sanskriet. De naam zou afgeleid zijn van de naam van de Chinese Qin-dynastie, de eerste dynastie van het keizerrijk China. De Qin-dynastie duurde van 221 v.Chr. tot 206 v.Chr. “Qin” wordt uitgesproken als “Tsjin” (Chinees: 秦) en werd door de Perzen vertaald als “Cin”. De naam is bekend geworden door de handel langs de zijderoute van China naar de rest van de wereld. Er zijn echter ook andere verklaringen voor de oorsprong van het woord.

Republiek China
Het keizerrijk hield meer dan 2000 jaar stand. China verarmde als gevolg van het kolonialisme enorm en de keizers verloren een groot deel van hun macht. Dit leidde tot opstanden en op 1 januari 1912 werd de Republiek China uitgeroepen met Sun Yat-Sen als eerste interim-president. De laatste keizer trad af op 12 februari 1912.

Reeds voor het uitroepen van de Republiek China vochten verschillende krijgsheren om de macht in het land. In 1926 versloeg Chiang Kai-shek, de leider van de politieke partij Kwomintang (KMT), de andere krijgsheren en verenigde China opnieuw. Chiang kreeg hulp van de Sovjet-Unie en de Communistische Partij van China (CCP). Chiang verdrong vervolgens de communisten en maakte van Nanjing de hoofdstad van de regering. De vlag werd aangepast en in 1936 werd er door de nationalistische regering een ontwerp-grondwet voorgelegd. Chiang probeerde alle communistische bewegingen uit te wissen. Hierin was hij – op de door Mao Zedong gecontroleerde gebieden na – ook redelijk succesvol. Chiang werd er echter van beschuldigd daar meer mee bezig te zijn dan met het verzet tegen Japanse invallers die gebieden in Oost-China (waaronder Mantsjoerije) ingenomen hadden en op het punt stonden China verder binnen te dringen. In het jaar 1937 vond er een oorlog plaats tussen China en Japan, waarbij de Chinese regering gedwongen werd Nanjing te verlaten. De nationale hoofdstad bevond zich korte tijd in Wuhan, maar werd vervolgens verplaatst naar Chongqing, waar tot 1945 de regering zetelde. Door tijdelijk samen te werken lukte het de communisten en de KMT in de Tweede Wereldoorlog zich te verzetten tegen de Japanse troepen. De regering kon weer terug naar Nanjing.

Volksrepubliek China
Na de Tweede Wereldoorlog zette de strijd tussen de Chinese communisten en nationalisten zich voort. Ondanks de inspanningen van de KMT om dit te voorkomen wisten de communisten onder leiding van Mao Zedong toch hun invloed uit te breiden. In 1949 versloegen de communisten de KMT-regering en werd de Volksrepubliek China opgericht. Mao Zedong werd de eerste leider van Volksrepubliek China.

Mao begon in 1958 de campagne “Grote Sprong Voorwaarts” met als doel de productie van de landbouw en ijzererts te vergroten door de kleinere bedrijfjes samen te voegen. Het plan faalde en Mao verdween naar de achtergrond. In 1966 begon Mao de Culturele Revolutie om weer op de voorgrond te treden. Hij liet de “rode gardes” daarbij iedereen die en alles wat hem niet beviel ombrengen. Vandaag de dag staat het land nog steeds onder communistisch bewind. Hoewel China na de dood van Mao Zedong elementen van het totalitarisme heeft behouden, kreeg men op economisch en persoonlijk vlak de laatste jaren wel meer vrijheden.

De Chinese Muur, de 21.000 kilometer lange verdedigingslinie in het noorden van China

Klimaat

China kent een eigen klimaat, het Chinaklimaat, dat zelfs in de klimaatclassificatie van Köppen is opgenomen. Het Chinaklimaat is een gematigd klimaat met veel neerslag in de zomer. Deze klimaatbeschrijving is echter slechts op minder dan de helft van China van toepassing. In het noorden, noordwesten en midden van China heerst een landklimaat. Zo is het mogelijk dat er in de gebieden met een Chinaklimaat veel neerslag valt, terwijl in de andere delen van China sprake is van extreme droogte.

De temperaturen in de tabel hieronder gelden voor de hoofdstad Peking. Peking heeft, net zoals veel andere grote steden, een landklimaat. Aangezien het land verschillende klimaatsoorten kent, kunnen de temperaturen op andere plekken tot wel 10℃ afwijken van de temperaturen die hieronder weergegeven zijn. Ook de gemiddelde hoeveelheid neerslag komt lang niet overal overeen.

Cultuur

De oorsprong van de Chinese cultuur gaat ver terug. Het oude Chinese schrift vormt het belangrijkste cultureel erfgoed. Veel andere Aziatische schriften zijn op basis van de karakters van dit schrift ontstaan. Naast het Chinese schrift, de Ming-vazen, de Chinese krijgskunsten, geneeswijzen, literatuur en schilderkunst die van bijzonder belang zijn voor de cultuur van China, maken ook de religie en bijbehorende tradities een groot deel uit van het Chinees erfgoed.

Omgangsvormen
Aangezien China een collectivistische samenleving heeft, ligt de nadruk niet zozeer op het individu. Het Chinese volk is erg prestatiegericht. Men is zich daarnaast bewust van de sociale rangordes en respecteren deze. Ga conflicten zoveel mogelijk uit de weg en toon bij de omgang met Chinezen altijd respect.

Religie
Betrekkelijk vroeg in de lange geschiedenis van het grote Oost-Aziatische land, in de 5e eeuw voor Christus, kwam het confucianisme op als een van de drie grote filosofische stromingen die de cultuur vorm moesten geven. Bijna gelijktijdig kwam ook de tweede, het taoïsme, op. Het boeddhisme, de laatste van de drie, liet nog op zich wachten tot het jaar 0. Deze levensbeschouwelijke stroming komt oorspronkelijk uit India, maar werd aangepast aan de Chinese cultuur. In de twee millennia na het ontstaan van deze ideologieën veranderde er niet veel. In de twintigste eeuw werd de Chinese cultuur vooral beïnvloed door het communisme. Ondanks dat een aantal Chinese rituelen en religies tijdens deze culturele revolutie verloren zijn gegaan, hield het culturele erfgoed van China toch nog voor een groot gedeelte stand.

Tegenwoordig beoefent een groot deel van de Chinezen het polytheïstische Chinese volksgeloof, oftewel het shenisme. Deze religie bevat een combinatie van de ideeën behorende bij het confucianisme, boeddhisme en taoïsme en kent de meeste aanhangers wereldwijd.

Tradities
De belangrijkste feestdag is het Chinese Nieuwjaar dat ook bekend staat als het Lentefeest. Anders dan in de Westerse cultuur wordt de jaarwisseling gevierd op de eerste dag van de eerste maanmaand (tussen 21 januari en 21 februari). Traditiegetrouw wordt op deze bijzondere dag massaal vuurwerk afgestoken. Daarnaast vormen verklede mensen samen een draak. Bijna heel China heeft de gehele week vrij. Elk jaar wordt gekoppeld aan een dier uit de Chinese dierenriem.

Eten
Ook het nuttigen van een maaltijd gaat gepaard met veel tradities. Het ophalen of snuiten van uw neus wordt in China als ongepast beschouwd, maar het is daarentegen wel gebruikelijk om aan tafel te boeren, te smakken of zelfs het eten uit te spugen. Van gasten wordt verwacht dat zij hun maaltijd niet volledig opeten, omdat dit zou betekenen dat er onvoldoende eten is aangeboden. Het afslaan van een maaltijd wordt eveneens als onbeleefd ervaren. U weet waarschijnlijk dat het gebruikelijk is met eetstokjes te eten. Stop deze echter nooit in de rijstkom, omdat dit associaties met het begrafenisritueel en de dood teweegbrengt. Wordt u uitgenodigd voor een maaltijd, neem dan wel altijd een geschenk mee, maar geen bloemen. Bloemen zijn in China een teken van rouw, net als de kleur wit. Vermijd dus ook wit inpakpapier. Uw geschenk zal pas na uw vertrek, buiten het zicht van buitenstaanders, door de ontvanger geopend worden. Snijd tijdens gesprekken met Chinezen nooit onderwerpen als politiek, de culturele revolutie, de situatie in Tibet, mensenrechten, godsdienst of seks aan.

Geld en valuta

De Chinese renminbi – ‘geld van het volk’ – is de valuta die sinds 1949 in China gebruikt wordt. De munteenheid heet de yuan (RMB). Op 3 maart 2021 was een euro zo’n 7,80 RMB waard. Wisselkoersen veranderen echter geregeld, dus controleer dit voor vertrek. Houd er rekening mee dat de renminbi in Hongkong en Macau geen geldig betaalmiddel is. Daar wordt respectievelijk met de Hongkongse dollar en de Macause pataca betaald.

Voorbereid op reis

Vaccinaties
Om naar China te mogen reizen is een DTP-vaccinatie verplicht. De vaccinatie biedt bescherming tegen difterie, tetanus en polio. Als u na 1-1-1950 geboren bent en alle kindervaccinaties heeft gehad, dan volstaat één prik. Bovendien dient u gevaccineerd te worden tegen Hepatitis A, oftewel besmettelijke geelzucht. Met een eenmalige inenting bent u een jaar beschermd en twee inentingen bieden zo’n dertig jaar bescherming.

Het is heel goed mogelijk dat er afhankelijk van uw gezondheid en reissituatie ook andere vaccinaties noodzakelijk zijn. Vraag dit voor de zekerheid op tijd na bij uw huisarts.

Visum
Voor vertrek dient u ook een visum China aan te vragen. Dit kunt u eenvoudig en snel doen. Bepaal van tevoren welke van de vier varianten het beste bij uw situatie aansluit. De kosten van alle varianten zijn hetzelfde, namelijk € 247,50 per persoon. De verschillen zitten in de geldigheidsduur (van drie, zes of twaalf maanden) en het aantal keer dat er met het visum naar China gereisd mag worden (eenmaal, tweemaal of een onbeperkt aantal keren).