Ondanks de grote afstand die de meeste reizigers moeten afleggen om er te komen, is Nieuw-Zeeland een populaire reisbestemming. Het eiland is erg dunbevolkt, waardoor er talloze ongerepte natuurgebieden te vinden zijn. Voor een vakantie in de natuur is Nieuw-Zeeland dus uitermate geschikt.

Naast de vele ongerepte natuurgebieden, telt Nieuw-Zeeland ook andere interessante bezienswaardigheden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de steden Queensland, Rotorua en Auckland. Lees hier meer over de geschiedenis, cultuur en toeristische hoogtepunten van Nieuw-Zeeland.

Feiten en cijfers

Kaart

Nieuw-Zeeland ligt in de Grote Oceaan en heeft een oppervlakte van ongeveer 270.000 vierkante kilometer. Er wonen echter maar 5 miljoen mensen in Nieuw-Zeeland, wat het een erg dunbevolkt land maakt. Het land is daarnaast het meest geïsoleerd gelegen land ter wereld. Het dichtstbijzijnde land, Australië, ligt met een afstand van ongeveer 2000 kilometer nog best ver weg. De afstand van Nieuw-Zeeland naar Australië is ongeveer net zo lang als van Amsterdam naar Athene. De twee belangrijkste eilanden van Nieuw-Zeeland zijn het Noordereiland en het Zuidereiland. Bijna 80% van de Nieuw-Zeelandse bevolking woont op het Noordereiland.

Geschiedenis

De eerste bewoners van Nieuw-Zeeland
Nieuw-Zeeland werd waarschijnlijk pas in de late 13e eeuw door mensen bewoond. De eersten die de kust van het Nieuw-Zeelandse Noordereiland bereikten waren de Polynesiërs, een bevolkingsgroep afkomstig uit het moderne Indonesië en Taiwan. Dankzij hun speciale kano’s wisten de Polynesiërs zich over vrijwel de hele Grote Oceaan te verspreiden. Over een tijdspanne van meerdere eeuwen verspreidden de afstammelingen van deze Polynesische reizigers zich over het Noorder- en Zuidereiland.

Deze afstammelingen worden nu Maori genoemd, wat in het Maori (de taal van de Maori’s) “normaal” betekent. De Maori’s leefden aanvankelijk als jagers en verzamelaars. Hun voornaamste prooi was de moa, een loopvogel. Sommige soorten van de moa waren wel drie meter hoog. Voor de komst van de mens woonden er duizenden, zo niet miljoenen van deze dieren in Nieuw-Zeeland. Door overbejaging nam het aantal moa’s echter al gauw af en binnen enkele honderden jaren waren ze uitgestorven. Als gevolg hiervan waren de Maori’s gedwongen hun levensstijl aan te passen. Veel van hen begonnen met het stichten van nederzettingen en het bedrijven van landbouw.

Eerste contact met de Europeanen
De eerste Europeaan die Nieuw-Zeeland ontdekte was de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman, die in 1642 op het Zuidereiland aan land ging. In Europa werd gespeculeerd dat de westkust van het huidige Nieuw-Zeeland in werkelijkheid de rand zou zijn van een groot zuidelijk continent (Terra Australis). De expeditie van Tasman was bedoeld om te onderzoeken of dit inderdaad zo was.

De uitgestrekte kust van het Noordereiland

Pas in 1770 voer een Britse expeditie om beide eilanden heen, waarna de kolonisatie van het land langzaam op gang kwam. Er kwamen in eerste instantie vooral Engelsen naar Nieuw-Zeeland vanuit Australië, allereerst om te handelen met de lokale bevolking, maar ook om nederzettingen te stichten ten behoeve van de walvisjacht. Door de handel met de Engelsen kregen enkele Maori-stammen vuurwapens in handen, die ze gebruikten tegen hun tegenstanders van minder goed bewapende stammen. Ook kwamen er missionarissen naar Nieuw-Zeeland, die in een rap tempo begonnen met het bekeren van de oorspronkelijke bewoners. In het midden van de 19e eeuw waren de meeste Maori’s aanhangers van het christendom.

De Britse machtsovername
In 1839 werd Nieuw-Zeeland officieel door de Engelsen geannexeerd. Veel Maori-stammen kwamen hiertegen in opstand. Tussen de jaren 40 en 70 van de 19e eeuw vonden er meerdere gewelddadige conflicten plaats, waarbij de Maori’s uiteindelijk het onderspit dolven. Ondertussen streefden de Europese bewoners van Nieuw-Zeeland naar meer autonomie. In 1853 werd het land in zes provincies verdeeld, elk met hun eigen vertegenwoordiging. Ook kwam er een nationaal huis van afgevaardigden, hoewel het lokale bestuur nog relatief veel macht had.

De Engelsen kochten grote stukken land van de Maori’s, waardoor de kolonisten alle mogelijkheden hadden hun land uit te breiden. Door de oorlogen, waarin de Maori’s werden verslagen, nam de politieke macht van de lokale bevolking steeds verder af. In de jaren 60 van de 19e eeuw kregen afgevaardigden van de Maori’s een plaats in het Nieuw-Zeelandse parlement en mochten Maori-mannen voor het eerst stemmen, maar desondanks hadden ze nog altijd maar een beperkt gezag over hun oorspronkelijke grondgebied.

Het ontstaan van een nationale identiteit
Aan het einde van de 19e eeuw had Nieuw-Zeeland een half miljoen inwoners. Ook werden er in deze periode meer wegen, bruggen en spoorwegen gebouwd, waardoor het land zich economisch kon ontwikkelen. Na de Eerste Wereldoorlog ontkiemde er een nationale trots. De Nieuw-Zeelanders hadden dapper gevochten en ze identificeerden zich voor het eerst als een verenigd, eigen volk, onafhankelijk van de Britse koloniale machthebbers. Stukje bij beetje kreeg Nieuw-Zeeland meer zeggenschap over zijn eigen binnenlandse politiek.

Toch bleven nauwe banden met het Britse rijk bestaan, wat bleek uit de Nieuw-Zeelandse bereidheid om de geallieerden bij te staan in de Tweede Wereldoorlog. Doordat de Nieuw-Zeelanders gedurende de oorlog voornamelijk Amerikaanse militaire steun ontvingen, ontwikkelde zich een nauwere relatie met de Verenigde Staten. Toch voelden veel Nieuw-Zeelanders zich tot in de jaren zeventig nog verbonden met het Verenigd Koninkrijk.

Nieuw-Zeeland werd in deze tijd gekenmerkt door een hoge verstedelijkingsgraad. Zelfs de Maori’s trokken massaal naar stedelijke gebieden. Lange tijd werden de Maori’s gediscrimineerd; ze kregen minder loon ten opzichte van Europese arbeiders en ze woonden in achtergestelde wijken. Protestbewegingen in de jaren 60 poogden een einde te maken aan deze discriminatie. Het duurde echter tot het eind van de 20e eeuw voordat de Maori’s officieel gelijkgesteld werden. Vandaag de dag wordt erkend dat de Maori-cultuur een belangrijk onderdeel is van de Nieuw-Zeelandse identiteit.

Cultuur

De Nieuw-Zeelandse cultuur vertoont sterke overeenkomsten met de Britse cultuur. Tot in de jaren 50 zagen veel Europese Nieuw-Zeelanders zich namelijk nog als Britten. De band met de oude koloniale heersers is nog altijd terug te zien, bijvoorbeeld in de sport. In Nieuw-Zeeland zijn rugby en cricket erg populair. Voor elke rugbywedstrijd voert het nationale team van Nieuw-Zeeland de haka uit, een traditionele Maori-dans. Hieruit blijkt de grote invloed die de inheemse Maori-cultuur nog altijd heeft.

Ongeveer 15% van de huidige bevolking van Nieuw-Zeeland bestaat uit Maori’s. In het begin van de 20e eeuw was er de angst dat de Maori’s samen met hun taal en cultuur zouden uitsterven. Onder andere door het stimuleren van onderwijs in de taal van de Maori’s (het Te Reo Maori) is dit gelukkig voorkomen. Zo’n 4% van de Nieuw-Zeelandse bevolking is de taal nu machtig.

De skyline van Auckland, de grootste stad van Nieuw-Zeeland

Klimaat

Nieuw-Zeeland heeft over het algemeen een gematigd klimaat. De bergketens in het midden van het Zuidereiland zorgen er echter wel voor dat het land een gevarieerd weerpatroon heeft. Zo is de westkust van het Zuidereiland de natste regio van het land, terwijl er aan de oostkust nauwelijks neerslag valt. Nieuw-Zeeland heeft doorgaans milde winters (met temperaturen tussen de 10 en 15 graden) en relatief koele zomers (met temperaturen tussen de 20 en 30 graden). Het weer in de Nieuw-Zeelandse zomer (in de maanden december, januari en februari) is erg populair onder Europese toeristen die willen ontsnappen aan de veelal koudere Europese winters.

Mount Cook is met 3.724 meter de hoogste berg van Nieuw-Zeeland

Toerisme in de nationale parken van Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeeland is voornamelijk populair vanwege zijn veelzijdige en prachtige natuurlandschappen. Het land telt 13 grote nationale parken en in veel van deze parken is het mogelijk om midden in de natuur te kamperen. Veel toeristen kiezen ervoor om gedurende hun reis door Nieuw-Zeeland een roadtrip te maken om zo veel mogelijk natuurlijk schoon te kunnen bewonderen. Hieronder volgen een aantal van de mooiste nationale parken van het land.

Nationaal park Tongariro
Dit park, gelegen op het Noordereiland, is het oudste nationale park van Nieuw-Zeeland en staat vooral bekend om zijn vulkanische activiteit. Het park telt maar liefst drie actieve vulkanen, die voor een indrukwekkend landschap en uitzicht zorgen. De hikes door dit park behoren tot de spectaculairste van de wereld. Tijdens een wandeling door dit park loopt u aan de voet van twee bergen en kijkt u uit op kraters en azuurblauwe vulkanische meren. Er zit een maximum aan het aantal bezoekers dat dit park per dag mag betreden, dus mocht u deze plek willen bezoeken, zorg er dan voor dat u uw reis tijdig plant.

Nationaal park Abel Tasman
Dit park is met een oppervlakte van 225 km² het kleinste nationale park van Nieuw-Zeeland. Het ligt aan de noordoostkust van het Zuidereiland en beschikt over de mooiste stranden van het land. Er wordt soms gezegd dat het park met zomerse temperaturen van rond de twintig graden en winterse temperaturen van boven de tien graden het beste weer van Nieuw-Zeeland heeft. Het is hier dus zelden te warm of te koud. Naast een groot aantal wandelroutes biedt het park ook tal van mogelijkheden om watersport te beoefenen. Zo kunt u hier kajakken, duiken en natuurlijk zwemmen.

Nationaal park Nelson Lakes
Dit park op het Zuidereiland is vernoemd naar twee grote meren, namelijk Lake Rotoiti en Lake Rotoroa. Deze gletsjermeren worden omringd door bergen en dichte beukenbossen. Verder zijn hier talloze inheemse vogelsoorten te vinden, waaronder de welbekende Kiwi, het nationale symbool van Nieuw-Zeeland.

Nationaal park Arthurʼs Pass
Midden in de Nieuw-Zeelandse Alpen, een gebergte van ongeveer 650 kilometer lang dat het gehele Zuidereiland van noord tot zuid doorkruist, bevindt zich het nationale park Arthurʼs Pass. Grote delen van de bergen zijn bedekt door weelderige bossen en er zijn tientallen dalen, waardoor meerdere rivieren en kleinere stroompjes kronkelen. Toeristen kunnen hier talloze wandelingen maken, maar ook avontuurlijkere activiteiten zoals bergbeklimmen of skiën zijn mogelijk.

Nationaal park Fiordland
Het nationale park Fiordland is met 12.607 km² het grootste natuurgebied van het land. In 1986 werd het uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Men vindt hier vele ravijnen en fjorden die door het smelten van gletsjers duizenden jaren geleden zijn ontstaan. Ook het beroemde fjord Milford Sound bevindt zich in dit nationale park. Een boottocht over een of meerdere fjorden biedt de uitgelezen mogelijkheid om de vele mooie plekken te bewonderen die dit park rijk is.

De Nieuw-Zeelandse kust

Economie en valuta

Nieuw-Zeeland heeft hoofdzakelijk een diensteneconomie, maar het land heeft daarnaast ook een grote landbouw- en industriesector. De belangrijkste exportproducten voor het land zijn zuivelproducten, vlees, hout en wijn. De belangrijkste handelspartners van Nieuw-Zeeland zijn Australië, de Verenigde Staten en China.

In Nieuw-Zeeland wordt betaald met de Nieuw-Zeelandse dollar (NZD). Met uw Europese bankpas kunt u bij geldautomaten gewoon geld opnemen. Houd er rekening mee dat uw bankpas hiervoor moet staan ingesteld voor gebruik overal ter wereld en niet voor gebruik alleen in Europa. In de grote steden vindt u probleemloos geldautomaten, maar in afgelegen gebieden kan het moeilijker zijn om aan contant geld te komen. Het wordt daarom aangeraden er altijd voor te zorgen dat u ook wat contant geld op zak heeft.

Veiligheid

Nieuw-Zeeland is een erg veilig land om naar te reizen. Toch bestaan er zekere veiligheidsrisico’s, vooral in de natuurgebieden. Zo komen er in het land regelmatig aardbevingen en aardverschuivingen voor. Verder kunnen tropische stormen in de zomermaanden tot veel neerslag en overstromingen leiden. Ten slotte zijn er een aantal actieve vulkanen in Nieuw-Zeeland die plotseling kunnen uitbarsten. Houd dus altijd het lokale nieuws en de veiligheidsvoorschriften van de Nieuw-Zeelandse overheid in de gaten.

Visum (NZeTA)

Voor een reis naar Nieuw-Zeeland heeft u een visum of NZeTA nodig. Als u de nationaliteit heeft van een EU-land, het Verenigd Koninkrijk of Zwitserland en aan bepaalde voorwaarden voldoet, komt u in aanmerking voor een NZeTA. Dit is een digitale reistoestemming die makkelijk online kan worden aangevraagd via deze website. De kosten bedragen € 99,95 per persoon. Het aanvragen neemt hoogstens 10 minuten in beslag. Met een geldig NZeTA mag u maximaal 3 opeenvolgende maanden in Nieuw-Zeeland verblijven. Als u een Brits paspoort heeft, mag u 6 aaneengesloten maanden in het land verblijven.

Vraag direct een NZeTA voor Nieuw-Zeeland aan